Le Clerq Hagoncourt

Maizieres Les, A31 Sortie Maizières-Les-Metz Metz, 57280 Hauconcourt

Vakantie in Frankrijk is niet compleet zonder een bezoek aan een van die mega-grote supermarkten. In Metz kiezen wij steevast op de terugweg voor LeClerq in Maizieres-les-Metz.

Nergens heb ik grotere supermarkten bezocht als in Frankrijk. Alleen al vanwege de airco is een bezoek aan zo’n mega-winkel vaak al de moeite waard. Nu is het klimaat in Metz niet per se tropisch te noemen maar wanneer we huiswaarts keren kunnen we niet aan deze LeClerq voorbij rijden zonder onze kofferbak vol te gooien.
Er is een handvol producten die standaard mee naar huis gaan. Eerst halen we verse chouquettes: kleine soesjes met een flinke laag suiker. Die halen Nederland niet, meestal zijn ze voor de grens met Luxemburg al wel op. Als we onderweg nog willen lunchen is een ‘poulet roti’ ook erg fijn. Daar hoort dan wel pepersaus bij en ook daarvan mikken we een paar potjes in het karretje.

De verse Chouquettes zijn altijd gezellig verpakt in plastic.

Maar er staat meer op het boodschappenlijstje van Karin. Meestal wacht ik buiten in de auto omdat er iemand op de aanhangwagen moet letten. Het duurt altijd langer dan ik denk. Helemaal niet erg want ik weet dat er een massa aan lekkere dingen mee naar huis gaan. Behalve pepersaus komt er ook Dyon mosterd en knoflooksaus. Vele stukken Sauvon de Marseille en flessen koolzaadolie. Ook chips met interessante smaken als ‘poulet rôti’ of ‘wasabi’ belanden in ons karretje. Ook een paar potten ganzenvet om in de winter de perfecte smeuïge stamppot te kunnen maken vergeten we niet.

En toen onze zonen nog klein waren kregen ze voor de terugweg allebei een ‘zoethoudertje’ naar keuze.

Zaterdagmarkt

Naast de Marché Couvert

Een bezoek aan Metz is niet compleet als Karin niet op de zaterdagmarkt is geweest.

Ieder jaar vult Karin haar voorraad gedroogde kruiden aan op de zaterdagmarkt. De mannen achter de kraam willen maar al te graag hun Engels oefenen om de verschillen tussen de pepers uit te leggen. Steevast wordt een portie ‘Paprika Corse’ ingeslagen. En ik al die jaren maar denken dat deze paprika uit Corsica kwam maar dat dat had ik mis. Het is gedroogde én geroosterde paprikapoeder. Ideaal om de bolognaise saus een diepere laag te geven. Belangrijk is wel om rekening te houden met de sluitingstijd van ongeveer 13 uur.

Marché Couvert

15 Rue d’Estrées, 57000 Metz

In de Marché Couvert in het centrum van de stad kun je alles maar dan ook alles kopen wat je nodig hebt voor in je keukenkastje.

Een van onze aanraders is de overdekte markt in het centrum. Pal tegenover de hoofdingang van de kathedraal is in een hoefijzervorm een gigantische markt. Vis, vlees, gevogelte, brood en banket en heel veel groente. Achterin de markt is een soort soeprestaurant. Daar kun je kiezen uit vele soorten soep en je bij een andere kraam gekochte broodjes opeten. De marché couvert is een ‘Foodhall avant la lettre’.

Boutique FC Metz

Stade Saint-Symphorien – Tribune Nord, 57050 Longeville-lès-Metz

Teun poseert in het tenue van seizoen 2014/2015. Een seizoen waarin onze favoriete club weer eens was gepromoveerd naar de hoogste klasse en direct in de prijzen viel vanwege ‘het mooiste tenue van Ligue 1’.

Vaste prik tijdens een bezoek aan Metz is de Boutique FC Metz. Direct bij ons eerste bezoek in 2010 hebben we daar voor een waar vermogen aan ‘Metz merch’ aangeschaft. Inmiddels beschikken we over uiteenlopende club-parafernalia als rugzak, etui, toilettas, dekbed, regenjas, muismat, koffiemokken, sokken, broekjes, voetbalshirts, mutsen, sjaals, handschoenen, sweaters, vlag, sleutelhanger, autosticker, petjes, voetballen, fleecedeken en hoodies. En dan vergeet ik vast nog wel wat.

Ieder seizoen is de nieuwe collectie FC Metz-merch weer een verrassing.

Toen ik de eerste keer ging afrekenen vroeg de verbouwereerde winkelbediende zich af waarom toeristen uit Nederland zoveel spullen van FC Metz wilden hebben. Toen ik hem mijn paspoort liet zien glimlachte hij en vroeg of we ook van plan waren naar de ‘match’ van dat weekend te gaan. Toen ik enthousiast aangaf dat we speciaal daarvoor naar Metz waren afgereisd gaf hij ons vier kaartjes voor de wedstrijd. “Visiteurs” stond erop en in het vakje “prix” stond ”o euro”

Het is opvallend hoe groot en uiteenlopend het assortiment is voor een middelmatige club als FC Metz. Ieder seizoen komt er een nieuwe collectie en het ene jaar spreekt die ons meer aan dan het andere. Topstuk in mijn verzameling is tot nu toe de FC Metz kersttrui waarmee ik afgelopen winter goede sier heb gemaakt tijdens mijn werk als treinconducteur.

De FC Metz kersttrui kon rekenen op veel positieve reacties van de reizigers.

Marché de Noël

Op diverse pleinen in het centrum

Toen we erachter kwamen dat de plaatselijke VVV het had aangedurfd de kerstmarkt onder het spitsvondige “ChristMetz” aan te kondigen waren we direct verkocht.

Nadat we twee jaar geleden de deerniswekkende kerstmarkt hadden bezocht in het Duitse Gronau waren we vast besloten ook eens naar een ‘echte’ kerstmarkt te gaan. Nu waren we altijd al eens van plan om rond kerst naar Metz te gaan maar wat ons afgelopen winter stond te wachten overtrof onze stoutste verwachtingen. Alleen de kerstmarkt in Straatsburg is groter dan die van Metz en daarmee behoren we tot de grootsten van Frankrijk.

Gesuikerd fruit: peperduur maar berelekker!

Op vijf verschillende pleinen in de stad kun je je bijna een maand lang onderdompelen in de kerst voorpret. In de kraampjes verkopen ze koekjes, worsten, chocolade en vele soorten gesuikerd fruit. Wij lieten ons verleiden een peperdure plak gesuikerde tomaat met basilicum aan te schaffen. Een zoetigheid waarmee we een heel jaar lang vooruit kunnen. Behalve de sfeervolle kerstversiering in de stad waren we ook blij verrast met de warme zoete Mirabellenwijn: een typisch streekgerecht.

Warme glühwein met streekeigen mirabellen. In onze speciale Noël á Metz bekertjes op het Place de Saint Louis.

2’Moiselles

3 Rue du Grand Wad, 57000 Metz

Médaillons de cerf, sauce aux airelles, garniture chasse

Tja, daar liepen we dan als echte kaaskoppen te drentelen voor restaurant “2’Moiselles”, net buiten de binnenstad in de buurt van de Porte des Allemands. Het was net vijf uur geweest op deze maandagmiddag. Veel te vroeg natuurlijk om uit eten te gaan. De Franse kok was waarschijnlijk nog gewoon thuis. Er was in het kleine restaurant nog geen levende ziel te bekennen. Dus eerst maar weer een blokje om gelopen. Wie weet zouden we nog een ander leuk eetadresje tegenkomen. Je weet het in deze stad maar nooit is onze ervaring. Krap een uurtje later stonden we weer voor de deur te watertanden. Nu zagen in ieder geval de ober. Die kwam ons bekend voor want afgelopen zomer waren we voor het eerst in dit kleine restaurant geweest. Na kort oogcontact konden we eigenlijk niet anders meer dan naar binnengaan.

Kunstwerkjes

We herkenden de ober direct. Afgelopen zomer waren we hier voor het eerst geweest en ik kon me zijn stem zelfs nog weer goed herinneren. Een klein half uur na ons kwam er nog een gezin binnen zodat we ons ook weer niet helemaal de kansloze kaaskoppen voelden die om half zes achter de piepers willen zitten. Maar verder bleef het rustig die avond.
De kok had dan ook alle tijd om ware kunstwerken op onze borden te toveren. Karin koos dit keer niet voor een voorgerecht met ei, dat had ze vanmiddag immers al gehad. Haar oog viel op de “crème de lentilles corail à la burrata”.

Aux vieilles casseroles

34 Rue Pasteur, 57000 Metz

Karin aan het voorgerecht in restaurant “Aux vieilles casseroles”, maandag 22 november 2021.

Het is maandag in Metz. We hebben zojuist een grammofoonplaat van Linda Ronstadt op de kop getikt waarvan ik niet eens wist dat ze die had gemaakt. De stemming zit er dus goed in. Tevreden kuieren we verder door de binnenstad. We zijn op zoek naar een adresje voor de lunch. Opeens herinneren we ons dat we afgelopen vrijdagavond op weg naar ons logeeradres langs een restaurant waren gelopen dat we nog niet kenden. Op de toen gesloten deur hadden we toen vastgesteld dat ze op maandag gewoon geopend waren.

Cromesquis pomme de terre, fromage, truffe et Cecina de boeuf.

Stijlvolle vintage

Eenmaal binnen blijken we op deze maandagmiddag niet de enige gasten te zijn. We tellen zo een stuk of tien tafeltjes die allemaal bezet zijn. De inrichting van het restaurant is niet alledaags. Het is een eclecticistisch geheel van stijlen. Helemaal onze stijl. Alle stoeltjes zijn verschillend en lijken bij de kringloopwinkel te zijn weggeplukt en dat geldt ook voor het servies. Maar wel met smaak. Op het eerste gezicht heeft het zelfs een chique uitstraling van een theesalon. Pas als je goed kijkt vallen de leuke details op. De muur in de hal op weg naar het toilet bijvoorbeeld is stijlvol gedecoreerd met wc-brildeksels die netjes in strak gelid opgehangen zijn. Het behang aan de ene wand is compleet anders al aan de andere wand. Ook de tafels zijn nergens hetzelfde. Navraag levert op dat de eigenaar een echte liefhebber is en alle onderdelen van de inrichting zelf heeft verzameld.

De menukaart is kort en overzichtelijk. Per gang hooguit drie of vier keuzes. En nog valt het ons moeilijk te kiezen. Karin is benieuwd naar de “L’oeuf meurette” wat een gepocheerd ei blijkt te zijn. Ik weet al niet eens meer wat ik heb besteld behalve dat het origineel en smakelijk was. Daarom hieronder maar even een plaatje van de menukaart.

L’écrin gourmand

7 Rue Charles Abel, 57000 Metz

Verse broodjes bij het ontbijt. Dat is in Frankrijk altijd en overal haalbaar. In tegenstelling tot Nederland zijn de bakkers hier zeven dagen per week geopend. Dus ook op zondagochtend is het geen enkel probleem de perfecte croissantjes te halen. Wat de croissantjes van bakkerij l’écrin gourmand zijn zondermeer perfect. Luchtig, knapperig en vele laagjes. Na het eten van een goede croissant moet je trui en broek onder de kruimeltjes zitten en dat is bij deze bakkerij een garantie.

Ook een garantie is de zwerver op de stoep naast de bakkerij. Het was al de derde keer dat ik hier brood ging halen en ik kon me hem nog goed herinneren. Nieuw dit keer was zijn electrische stepje dat hij nonchalant naast zich had geparkeerd. Ook nu had hij alweer voldoende bij elkaar gebedeld om in ieder geval zijn sigaretten te kunnen betalen. De wachtende mensen in de lange rij buiten op de stoep hadden duidelijk oog voor deze ambachtsman van de straat.

Le Cigale

4 Pl. Philippe de Vigneulles, 57000 Metz, Frankrijk

Als je echt onder ‘Les Messins’ wil zijn is een bezoek aan bistro Le Cigale aan te bevelen. Wij konden er ons Frans oefenen. Dat kwam niet omdat we zomaar gezellig aan de praat raakten met de localo’s. Nee, daar was wel een overvolle bistro voor nodig. Het was aan het eind van de zondagmorgen dusdanig druk dat een oud mannetje beleefd aan ons vroeg of hij bij ons mocht aanschuiven. Zodoende maakten we kennis met een pensionado die aan de andere kant van de rivier woonde. “Vlakbij het geboortehuis van Robert Schuman”, waarbij hij ons veelbetekenend aankeek. Snel leerden we dat deze Robert aan de basis heeft gestaan van de huidige Europese Unie: niet zomaar de eerste de beste dus.

Nadat wij op zondagochtend eerst de grote markt hadden bezocht tegenover de afgrijselijke Eglise Sainte Thérèse, hadden we wel zin een bakkie. De bistro zat bomvol wat altijd een goed teken is. Na nog een extra rondje over de markt en de aanschaf van gedroogde paddestoelen om bij thuiskomst een lekkere risotto klaar te maken, was er bij onze terugkeer net een tafeltje vrijgekomen. De bediening is er eentje van een verpletterende effectieve nonchalance en al gauw zaten we achter een perfecte cappucino. In Frankrijk moet je daar mee uitkijken trouwens. Voor je het weet ploppen ze een flinke dot slagroom op je koffie in plaats van afgeschuimde melk. En daar zitten we natuurlijk niet op te wachten.

L’assiette et verre

29 Pl. de Chambre, 57000 Metz

Voor het eerst in Metz met mensen die géén Metz heten. Samen met Marc en Angelique na afloop van onze wandeling van Lierderholthuis naar Metz, mei 2018.

Een bezoek aan Metz is voor ons niet compleet wanneer we niet restaurant L’Assiette et Verre bezoeken. We kunnen er letterlijk niet aan voorbij lopen zonder er naar binnen te gaan. De voorlaatste keer hadden we eigenlijk besloten ergens anders te gaan eten ware het niet dat we de gastvrouw van het restaurant tegen het lijf liepen. “Ah, vous êtes a Metz?” Tja, probeer daar maar eens weerstand tegen te bieden. Dus de avond erna schoven we weer aan op onze vertrouwde plek met het fenomenale uitzicht op de kathedraal.

Ook voor onze jongens is l’Assiette et Verre het favoriete restaurant, juli 2017.
De chef van l’assiette et verre kan toveren met eitjes. Een perfect zacht gekookt eitje gefrituurd in een knapperig deegje en dat op een tomatensaus met een vleugje chorizo.

Moeilijk te zeggen wat het lekkerste is geweest dat we hier hebben gegeten. Als eerste moet ik denken aan de avocado met garnalen cocktail. Ook een dessert met mango met koriander kan ik direct visualiseren. Maar het zijn toch vooral de originele bewerkingen met ei die tot de verbeelding spreken. Een zachtgekookt eitje gefrituurd in een heerlijk knapperig korstje bijvoorbeeld. Ook onvergetelijk was haar Salade niçoise. “Le vrái salade niçoise monsieur”, waarbij mevrouw ons streng maar vriendelijk aankeek, “pas d’haricots verre et pas de pomme de terre!” En wij altijd maar lauw warme aardappels en knapperig gekookte spercieboontjes door onze salade husselen. Helemaal fout. En onze mevrouw uit Metz kon het weten want haar chef kwam uit Nice. Tja, probeer daar nog maar eens iets tegen in te brengen.

Een van de vele belangrijkste kwaliteiten van restaurant l’assiette et verre is natuurlijk het uitzicht op de majestueuze kathedraal.

Karin in ons favoriete restaurant L’Assiette et verre achter de Saumon gravlax sur spaghetti de radis daiko au balsamique blanc.
Nou vooruit nog eentje dan: carpaccio van ananas in een limoendressing…