Beknopte reisgids samengesteld door de familie Metz
Hoog boven je hoofd in de Rue Taison hangt de draak, Le Graouille, hét symbool van de stad en de club Metz. Het straatje begint vlak achter de kathedraal en voert je de oude binnenstad uit naar het stuk aan de rand met de grote hoogteverschillen. In de Rue Taison vindt je behalve het uitstekende restaurant L’Instant, ook een bierwinkel en een goed gesorteerde kinderboekenwinkel.
De galerij met ronde bogen geven het Place de Saint Louis iets Middeleeuws. Achter veel van deze bogen zitten café’s en bistro’s. Echt heel culinair is het allemaal niet maar het is wel een plek waar de vele studenten van Metz ’s avonds te vinden zijn. Ook leuk in de zomer is de onvermijdelijke draaimolen die er voor zorgt dat de ouders langer dan ze willen op het terras blijven zitten.
Als je vanuit het plein de Rue de tête d’Or inloopt kom je via het Place de Saint Jacques weer voor de kathedraal uit.
Nergens heb ik grotere supermarkten bezocht als in Frankrijk. Alleen al vanwege de airco is een bezoek aan zo’n mega-winkel vaak al de moeite waard. Nu is het klimaat in Metz niet per se tropisch te noemen maar wanneer we huiswaarts keren kunnen we niet aan deze LeClerq voorbij rijden zonder onze kofferbak vol te gooien.
Er is een handvol producten die standaard mee naar huis gaan. Eerst halen we verse chouquettes: kleine soesjes met een flinke laag suiker. Die halen Nederland niet, meestal zijn ze voor de grens met Luxemburg al wel op. Als we onderweg nog willen lunchen is een ‘poulet roti’ ook erg fijn. Daar hoort dan wel pepersaus bij en ook daarvan mikken we een paar potjes in het karretje.
Maar er staat meer op het boodschappenlijstje van Karin. Meestal wacht ik buiten in de auto omdat er iemand op de aanhangwagen moet letten. Het duurt altijd langer dan ik denk. Helemaal niet erg want ik weet dat er een massa aan lekkere dingen mee naar huis gaan. Behalve pepersaus komt er ook Dyon mosterd en knoflooksaus. Vele stukken Sauvon de Marseille en flessen koolzaadolie. Ook chips met interessante smaken als ‘poulet rôti’ of ‘wasabi’ belanden in ons karretje. Ook een paar potten ganzenvet om in de winter de perfecte smeuïge stamppot te kunnen maken vergeten we niet.
Ieder jaar vult Karin haar voorraad gedroogde kruiden aan op de zaterdagmarkt. De mannen achter de kraam willen maar al te graag hun Engels oefenen om de verschillen tussen de pepers uit te leggen. Steevast wordt een portie ‘Paprika Corse’ ingeslagen. En ik al die jaren maar denken dat deze paprika uit Corsica kwam maar dat dat had ik mis. Het is gedroogde én geroosterde paprikapoeder. Ideaal om de bolognaise saus een diepere laag te geven. Belangrijk is wel om rekening te houden met de sluitingstijd van ongeveer 13 uur.
Een van onze aanraders is de overdekte markt in het centrum. Pal tegenover de hoofdingang van de kathedraal is in een hoefijzervorm een gigantische markt. Vis, vlees, gevogelte, brood en banket en heel veel groente. Achterin de markt is een soort soeprestaurant. Daar kun je kiezen uit vele soorten soep en je bij een andere kraam gekochte broodjes opeten. De marché couvert is een ‘Foodhall avant la lettre’.
Vaste prik tijdens een bezoek aan Metz is de Boutique FC Metz. Direct bij ons eerste bezoek in 2010 hebben we daar voor een waar vermogen aan ‘Metz merch’ aangeschaft. Inmiddels beschikken we over uiteenlopende club-parafernalia als rugzak, etui, toilettas, dekbed, regenjas, muismat, koffiemokken, sokken, broekjes, voetbalshirts, mutsen, sjaals, handschoenen, sweaters, vlag, sleutelhanger, autosticker, petjes, voetballen, fleecedeken en hoodies. En dan vergeet ik vast nog wel wat.
Toen ik de eerste keer ging afrekenen vroeg de verbouwereerde winkelbediende zich af waarom toeristen uit Nederland zoveel spullen van FC Metz wilden hebben. Toen ik hem mijn paspoort liet zien glimlachte hij en vroeg of we ook van plan waren naar de ‘match’ van dat weekend te gaan. Toen ik enthousiast aangaf dat we speciaal daarvoor naar Metz waren afgereisd gaf hij ons vier kaartjes voor de wedstrijd. “Visiteurs” stond erop en in het vakje “prix” stond ”o euro”
Het is opvallend hoe groot en uiteenlopend het assortiment is voor een middelmatige club als FC Metz. Ieder seizoen komt er een nieuwe collectie en het ene jaar spreekt die ons meer aan dan het andere. Topstuk in mijn verzameling is tot nu toe de FC Metz kersttrui waarmee ik afgelopen winter goede sier heb gemaakt tijdens mijn werk als treinconducteur.
Nadat we twee jaar geleden de deerniswekkende kerstmarkt hadden bezocht in het Duitse Gronau waren we vast besloten ook eens naar een ‘echte’ kerstmarkt te gaan. Nu waren we altijd al eens van plan om rond kerst naar Metz te gaan maar wat ons afgelopen winter stond te wachten overtrof onze stoutste verwachtingen. Alleen de kerstmarkt in Straatsburg is groter dan die van Metz en daarmee behoren we tot de grootsten van Frankrijk.
Op vijf verschillende pleinen in de stad kun je je bijna een maand lang onderdompelen in de kerst voorpret. In de kraampjes verkopen ze koekjes, worsten, chocolade en vele soorten gesuikerd fruit. Wij lieten ons verleiden een peperdure plak gesuikerde tomaat met basilicum aan te schaffen. Een zoetigheid waarmee we een heel jaar lang vooruit kunnen. Behalve de sfeervolle kerstversiering in de stad waren we ook blij verrast met de warme zoete Mirabellenwijn: een typisch streekgerecht.
In een zijstraat van een van de grote winkelstraten in het centrum vonden we Le Face Cachée: een winkel met bijna alleen maar vinyl. Zowel nieuw als tweedehands. Vanzelfsprekend een enorme afdeling met Franse muziek, een genre waar we dankzij Rob Kemps steeds beter in thuisraken. Deze zomer lag onze focus echter nog op ons ‘gewone’ lijstje. Ik ga steevast op zoek naar LP’s van Linda Ronstadt en was dit keer weer als een kind zo blij er eentje te vinden waarvan ik het bestaan niet eens wist.
Karin tikte een dubbel LP op de kop van Manu Chau en bij een vorig bezoek hadden we een van de eerste platen van de Dixy Chicks al eens gekocht. Een volgende keer zullen we op jacht gaan om onze verzameling Franse chansons uit te breiden. Van Rob Kemps hebben we een namen gekregen als Barbara, Dalida en Pravi. Al langer zijn we op de hoogte van zangeres Zaz en via Mathijs van Nieuwkerk móeten we natuurlijk nog een plaatje van Charles Aznavour op de kop tikken. Voorlopig genoeg redenen om een volgende keer in Metz weer eens bij Le Face Cachée langs te gaan.