143 Almere (L25)

Bruinverbrand naar de dubbelplus

 

Met oog op het debuut van polderloper Smits als koffieman werd voor de lentetocht van 2025 gekozen voor een tocht uit zijn bundel ‘Wandelen buiten de binnenstad van Almere.’ Veel van de stad hebben de wandelaars overigens niet gezien want de route voerde hen vooral langs dreven, dijken en vijvers. Polderpurist Steenaart moest het doen met een experimenteel woonwijkje dat geen representatief beeld van Almere gaf. ‘Stadswandelingen moeten door de stad gaan, het liefst met veel steen, trespa en beton,’ mopperde hij terwijl hij maar weer eens over een hekje klom teneinde zijn weg door hoog grasland te vervolgen.

Verjonging

 

Voor deze lentetocht had zich weer een bont gezelschap aangemeld. Vanzelfsprekend waren daar de vertrouwde gezichten maar dit keer stonden er ook debutanten aan de start alsmede twee herintreders. Polderpoëet Hardeman is sinds kort met pensioen en greep dit nieuwe hoofdstuk in zijn leven aan met het oppikken van een oude liefhebberij. Ook zijn polderkameraad Goddijn had zijn werk als buschauffeur even onderbroken om mee te kunnen lopen. Alsof dat allemaal nog niet genoeg was liepen er in hun kielzog twee juvenielen mee: Kevin Hardeman en Paco van Beckhoven uit Ede. Polderlooppionier Metz kon derhalve fors aan de bak want hij mocht de jeugd tijdens de tocht inwijden in de geheimen en rijke geschiedenis van het polderlopen. 

Wokparadijs 

De traditionele Chin. Ind. Spec. moest het eenmaal weer in Lelystad kansloos afleggen tegen The Tasty Wok: een wokparadijs dat zijns gelijke niet kent in de polder. Eenmaal eerder hadden de polderlopers hier al aangelegd maar ook nu waren ze weer zwaar onder de indruk van deze hoorn des overvloeds. ‘Ik heb heerlijk gegeten. Echt,’ aldus een tevreden Steenaart, toch een kritische kenner van de Oriëntaalse Keuken in Flevoland. De herintreders uit Ede waren vooral in hun nopjes over het onbegrensde aanbod aan polderpils wat rijkelijk uit de tapkraan stroomde. 

Motormuizen 

Tot slot voegden zich nog twee zonen van polderloper Goddijn toe aan het toch al omvangrijke gezelschap. Gehelmd en gehuld in zwart leder en spoten zij op hun motorfiets alvast vooruit om kwartier te maken in het Observatorium. Rondom het kampvuur gezeten introduceerden deze mannen een nieuwe alcoholische versnapering. Met veel toewijding werd een lichtelijk opgewarmde fles whisky soldaat gemaakt. 

Koffie-echtpaar

 

De morgenstond bracht koffie in de mond. Dit keer niet uit het vertrouwde mandje van koffieman Vellinga. Na bijna honderd keer de polderpleur te hebben geserveerd heeft Vellinga het stokje overgegeven aan Mari en Brigit Smits uit Lelystad. Nu is met name Brigit wel gewend ’s ochtends koffie te zetten om haar B&B gasten na een goed ontbijt uit te kunnen zwaaien. ‘Polderlopers zijn een dankbare doelgroep,’ vertelde ze na afloop van hun vuurdoop. Polderplanner Vellinga knikt tevreden, ‘we kunnen hiermee weer járen vooruit!’