045 Dronten (H00)

Polderpeddelen

De warme herfst van 2000 leende zich prima voor een kanotochtje. Behalve twee kajaks had polderpoliticus Zwart zijn opvouwbare kano ingezet en had Andriesse zijn fameuze zwenkboot mee naar Dronten genomen.

Polderplonzen

Nauwelijks vertrokken uit Dronten haalden Steenaart en Haze direct al een nat pak. Bij deze twee natte pakken zou het niet blijven. Na het diner in Lelystad stapte Pollmann zelfverzekerd op de wankele zwenkboot. Iets té zelfverzekerd, vond ook Gruben toen hij weer op de wal was gehesen.

Maar liefst zeven auto’s, vijf mobiele telefoons, vier natte pakken en twaalf deelnemers kwamen er aan te pas om de herfsttocht 2000 tot een van de meest enerverende poldertochten te maken. Reeds tien meter na afvaart gingen Hendrik Haze en Sjoerd Steenaert vrolijk lachend ten onder als gevolg van een aanvaring met een brug in Dronten. Op de Lage Vaart ging het vervolgens met een lekker herfstzonnetje ongemerkt makkelijk naar het Gelderse Diep te Lelystad.

Chinees Silver River was duidelijk niet berekend op de onverwachte komst van twaalf uitgehongerde kanoërs. Het duurde dan ook opvallend lang voordat de nrs 88 (originele Chinese garnalen in tomatensaus) werden geserveerd. Zo lang zelfs dat menige polderbonk de chinees ervan verdacht deze maaltijden bij een andere afhaalchinees te hebben betrokken.

drenkelingen

Bij dit restaurant had zich inmiddels ook Thomas Pollmann gemeld. Het werk had hem weerhouden van deelname tijdens kantooruren. Enthousiast sprong de harde werker dan ook in de Zwaardvis, het eigen ontwerp van Jelle Andriesse. Binnen tien minuten overschatte, de vooral om zijn maritieme ervaring bekend staande Pollmann, zijn evenwichtsorganen. De ranke Zwaardvis was niet bestand tegen de acrobatische capriolen van schipper Pollmann. Te samen met zijn grootvaarbewijs én de arme Gunter Gruben, kapseisde hij zeer overtuigend.
Bij dit incident bleek dat de moderne poldertochten niet meer met de goede oude tijd zijn te vergelijken. Een kakofonie van mobiele telefoons zorgde ervoor dat binnen het kwartier noodtroepen voor de ongelukkige drenkelingen aan wal stonden.
Gruben en Pollmann werden door Vellinga en Weber prompt naar het Observatorium gechaufeurd. Het tekent de sportiviteit van Pollmann dat hij zich, na zich bij het kampvuur te hebben opgewarmd, voor de laatste kilometers van de route weer aan de waterkant meldde. Met veel plezier nam hij voor de tweede keer plaats in de Zwaardvis.